De Dag Folgen

Nieuw-Zeeland is sinds deze week coronavrij en Australië is er bijna. Het leiderschap in de landen verschilt enorm, met in Nieuw-Zeeland de linkse, empathische premier Ardern aan het roer en in Australië de rechts-conservatieve, wat horkerige premier Morrison. Maar hun aanpak komt behoorlijk overeen en ze boeken groot succes, onder meer door de grenzen potdicht te houden. Zijn deze landen nu echt van het virus af en wat is het gevolg van de gesloten grenzen voor de economie?  In De Dag vertelt de Nederlandse Cynthia Hunefeld hoe Nieuw-Zeeland, waar ze al dertien jaar woont, afgelopen week veranderde van een land met een van de strengste lockdown-maatregelen ter wereld in een land waar nu alles weer mag, zelfs knuffelen. NOS-correspondent Eva Gabeler schetst het leiderschap van premier Morrison die dit jaar eerst geconfronteerd werd met de hevigste bosbranden in decennia en nu met corona. 

In Amerika is het al generaties een belangrijk onderdeel van de opvoeding: The Talk. Een les die je op jonge leeftijd leert: wat doe je als zwarte man bijvoorbeeld als je in aanraking komt met de politie? Hoe voorkom je dat een agent onnodig geweld gebruikt? Ook Nederland voeren ouders Het Gesprek. In De Dag vertelt Ellen Brudet hoe haar moeder haar op jonge leeftijd al waarschuwde dat ze misschien een Amsterdamse tongval had, maar 'altijd bruin zou blijven'. Pas op latere leeftijd begreep ze wat dat betekende. Inmiddels heeft ze Het Gesprek met haar twee zoons gevoerd. Verder vertelt politicoloog en publicist Kiza Magendane over waar we als samenleving wat hem betreft over in gesprek moeten gaan. Nu er in Nederland aanhoudend anti-racismeprotesten zijn, is het volgens hem tijd dat ook in Nederland de 'zwarte pijn' zichtbaar gemaakt wordt. Dát is Het Gesprek dat gevoerd zou moeten worden.

Premier Rutte is van gedachte veranderd over zwarte piet, zei hij afgelopen week in de tweede kamer waar hij naar aanleiding van de anti-racismeprotesten sprak over racisme en discriminatie in Nederland. Onderwerpen die volgens hem - dat is niet veranderd - geen zaak van de politiek zijn, maar van de samenleving zelf. Vandaag precies tien jaar geleden won Rutte met zijn VVD de verkiezingen die hem premier maakte. Politiek verslaggever van de NOS Wilma Borgman zet in De Dag uiteen hoe hij als liberale, pragmatische premier het afgelopen decennium omging met de soms felle discussies over morele kwesties. Hoe kijkt Rutte zelf aan tegen moreel leiderschap? Is hij daar - net als zijn standpunt over zwarte piet - ook over van gedachte veranderd?