De Dag Folgen

Deze week kregen we opnieuw te maken met strengere sociale maatregelen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Niet naar buiten zonder goede reden, geen groepen van meer dan 3 mensen samen en alle bijeenkomsten tot 1 juni verboden. Vergaande maatregelen, maar nog geen totale lockdown, zoals in andere landen. In podcast De Dag spreken we met drie Nederlanders die zo'n totale isolatie al wel meemaakten. Wat doet het met je als je voor langere tijd zo ingrijpend beperkt wordt in je bewegingsvrijheid? Volgens Ellen Vloothuis, al acht weken thuis in China, moet je vooral ritme houden. Roos Oudemans in Spanje probeert dat ook te doen, sinds ze bijna twee weken geleden binnen moest blijven. Isaac van Aggelen woont in Italië, hield zich al twee weken in thuisquarantaine met af en toe nog een rondje hardlopen, maar mag zich sinds afgelopen zaterdag alleen nog in een straal van 200 meter om zijn huis bewegen. Hij houdt de moed er in door korte vlogs te maken met tips voor Nederlanders.

Ouderen en kwetsbare mensen moeten eerder nadenken over de vraag of ze beademd willen worden op de intensive care als ze ziek worden door het coronavirus. Dat zeggen het afdelingshoofd intensive care van het Leids Universitair Medisch Centrum, Evert de Jonge, en internist-intensivist van het UMC Utrecht Monika Kerckhoffs in podcast De Dag . Ze wijzen erop dat een IC-behandeling vooral bij zeer oude mensen vaak geen goede afloop heeft. Mensen staan er zelf verschillend in wat zij wel of niet willen, maar hun wensen zijn vaak niet bekend. Normaal begint naast de beoordeling van artsen over de medische haalbaarheid van een behandeling op een IC, ook het gesprek met wat de individuele patiënt wenst. Maar bij de ziekte veroorzaakt door het coronavirus is de patiënt vaak erg kortademig en een goed gesprek is dan niet mogelijk. Het zou volgens de artsen daarom goed zijn als zij er al over nadenken en erover spreken met de mensen om hen heen voordat ze eventueel ziek worden. Het is volgens hen een vergelijkbaar gesprek als dat over de wens om wel of niet gereanimeerd te worden. Volgens De Jonge heeft de oproep deels te maken met de extra druk die door de corona-crisis op het zorgstelsel staat. Als iedereen met corona behandeld zou worden, ook mensen die geen reële kansen hebben, dan zouden andere patiënten die op belangrijke operaties wachten volgens hem ernstig tekort gedaan worden. ‘Er moet nog scherper dan anders worden nagedacht of behandelen zin heeft. En de belangrijke eerste stap om te nemen is, is dat je in ieder geval geen mensen behandelt van wie je kan aannemen dat ze het zelf niet zouden willen.’

Het coronavirus duikt in steeds meer landen in Afrika op, maar op de in totaal 1,2 miljard mensen die er wonen zijn er nog geen vijfhonderd besmettingen vastgesteld. Hoe kan dat? Gezien de nauwe banden tussen China en Afrika en het intensieve verkeer onderling lijkt het onwaarschijnlijk dat er niet méér overdracht is geweest. Zit de uitbraak nog in de beginfase, wordt de verspreiding niet gedetecteerd omdat er nauwelijks tests beschikbaar zijn, of is Afrika op de een of andere manier minder vatbaar voor het virus? Afrika-correspondent Joost Bastmeijer vertelt over de rode vlek die zich steeds verder over het continent uitbreidt en wat verschillende landen doen om verspreiding tegen te gaan. Fleur de Meijer is arts en werkt in een academisch ziekenhuis in Nairobi. 'Op een bevolking van 50 miljoen mensen zijn er in Kenia 100 IC-bedden,' vertelt ze. Haar grootste zorg is dan ook dat ze het niet aankunnen.